อุมงค์, อุโมงค์ หมายถึง น. ทางใต้ดิน, ช่องหรือทางที่ขุดลงไปใต้ดินหรือในภูเขา.(ป. อุมฺมงฺค).
น. ลักษณะของขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น เรียกว่า ขนอุย.
น. ปลาดุกอุย. (ดู ดุก).
อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก, อูย ก็ใช้.
อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก, อูย ก็ใช้.
(กลอน) อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก.
(กลอน) อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกเจ็บเช่นถูกหยิก.
ว. หนักและแน่น.